Jakie są podstawy tej metody?
Jest to metoda stworzona i rozpowszechniona w latach sześćdziesiątych przez Weronikę Sherborne, o której panowała opinia „psychologa ruchu”. Społeczeństwo tak Ją nazywając nie pomyliło się ponieważ opracowała dla dzieci i ich rodziców szeroki zakres ćwiczeń opartych na świadomym ruchu własnego ciała i współpracy ciała z otoczeniem. Podstawą tej metody jest właśnie ruch, który w obecnych czasach jest zaniedbywany i ograniczany. Zaniedbywany dlatego, że nasze dzieci unikają wysiłku fizycznego na rzecz gier komputerowych oraz telewizji, a ograniczany ponieważ część naszych pociech ze względów biologicznych nie może świadomie wykonywać ruchów celowych.
Co daje ruch Weroniki ?
Najważniejszymi celami tej metody jest:
- Rozwijanie świadomości własnego ciała i usprawnianie go.
- Rozwijanie poczucia przestrzeni i działania w niej.
- Dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskich kontaktów.
- Wspomaganie ruchu kreatywnego.
Ruch jest zawsze celowy i służy określonym potrzebom. Dzięki tej metodzie dzieci poznają swoje ciało oraz uczą się kontrolować, panować nad swoimi ruchami. Uświadomienie dzieciom przestrzeni w jakiej się znajdują pozwala na wyzbycie się lęków, zaspokaja poczucie bezpieczeństwa. Ćwiczenia w tej metodzie nastawione są również na współpracę z osobą wspomagającą (rodzic lub opiekun) co uczy empatii i właściwych relacji z nią. Ćwiczenia te uczą zaufania do drugiego człowieka, uczą kreatywności, a przede wszystkim podnoszą poczucie własnej wartości, ponieważ wykorzystują najlepsze atuty dziecka, a rozwijają te mniej sprawne.
Dla kogo przeznaczona jest Metoda Ruchu Rozwijającego?
W ćwiczeniach mogą uczestniczyć dzieci zdrowe, sprawne fizycznie i intelektualnie. Dla tej grupy dzieci metoda ma służyć jako jeden z wielu bodźców rozwojowych wspomagających rozwój psychoruchowy. Jednak najważniejszymi uczestnikami metody są dzieci z różnymi zaburzeniami tj. dzieci z Zespołem Downa, dzieci z MPD, dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, dzieci autystyczne, dzieci upośledzone, dzieci z wadą słuchu oraz wzroku, dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi oraz wiele innych grup. Metoda Weroniki stosowana jest jako terapia, ale także jako profilaktyka. W terapii mogą uczestniczyć dzieci od 3 roku życia. Praca odbywa się w grupach 5 – 6 osobowych, zorganizowanych według możliwości ruchowych i psychicznych. Każde dziecko ma osobę wspomagającą z którą wykonuje ćwiczenia. Zajęcia trwają od 30 do 60 minut, oraz odbywają się tego samego dnia i o tej samej porze.
Czy te zajęcia potrzebne są mojemu dziecku?
Oczywiście, że tak. Jak już wcześniej wspomniałam ruch jest podstawą tej metody, poza tym poprzez właściwie zaplanowane ćwiczenia przez tą metodę otwiera się inne okno, jakim jest komunikacja. Bez umiejętności porozumiewania się nie moglibyśmy zaspokajać swoich podstawowych potrzeb. Metoda Weroniki Sherborne właśnie do tego zmierza, ma na celu budowanie mostu przyjaźni między dzieckiem a rodzicem. Dopiero taki most, czyli atmosfera empatii i zrozumienia może być podstawą do komunikacji werbalnej bądź pozawerbalnej. Serdecznie zapraszamy!