Socjoterapię zaliczamy do procesów psychokorekcyjnych, leczniczych,
ukierunkowanych na eliminowanie lub na zmniejszanie poziomu zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży. Socjoterapia jest więc formą pomocy adresowaną do dzieci i młodych ludzi w okresie dorastania, borykających się z problemami osobistymi i trudnościami życiowymi.
Adresat zajęć:
Dzieci i młodzież w okresie dorastania z problemami zaburzeń zachowania, utrudniającymi kontakty społeczne i będące przyczyną niepowodzeń szkolnych.
Głównym celem jest:
Wzmocnienie osobowości poprzez realizację celów rozwojowych, edukacyjnych i terapeutycznych.
Jednak istota socjoterapii polega głównie na realizacji celów terapeutycznych, czyli organizowaniu takich doświadczeń korekcyjnych, które będą przeciwstawne doznawanym wcześniej urazom oraz sprzyjać będą odreagowaniu napięć emocjonalnych i posłużą uczeniu się nowych umiejętności społecznie akceptowanych.
Cele terapeutyczne zajęć dotyczą głównie:
- Odreagowania emocji,
- Rozwiązywania problemów, trudnych sytuacji,
- Lepszego zrozumienia ludzkich zachowań,
- Otrzymywania wsparcia od grupy,
- Przyjmowania i dawania informacji zwrotnych,
- Poznania i nawiązywania własnych emocji.
Czynnik zmiany:
Zmiana sądów poznawczych, czyli wprowadzenie doświadczeń korekcyjnych, odreagowanie emocjonalne, zmiana wzorców zachowań, czyli nabywanie nowych umiejętności.
Cały cykl spotkań socjoterapeutycznych podzielony jest głównie na trzy etapy pracy indywidualnej i z grupą:
- Pierwszy etap to okres opracowania reguł i norm obowiązujących na zajęciach, tworzeniu atmosfery wyzwalającej pozytywne relacje interpersonalne. Dlatego też pierwsze spotkania koncentrują się wokół zabaw i ćwiczeń pozwalających na integrację, budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
- Drugi etap to właściwa praca z grupą. Polega na realizacji zaplanowanych celów terapeutycznych, edukacyjnych i rozwojowych.
- Ostatni etap jest przygotowaniem do zakończenia wspólnej aktywności i spotkań w grupie, jest posumowaniem nabytych umiejętności.
Na zajęciach stosowanych będzie wiele metod i technik pracy tj.: rundka w kręgu, „burza mózgów”, uzupełnianie zdań, techniki plastyczne, praca w parach i małych grupach, gry i zabawy, inscenizacje i odgrywanie scenek(psychodrama), relaksacja i wizualizacja.